Na czym polega psychoterapia analityczna*

Terapia analityczna polega na rozmowie pacjenta z terapeutą. Zadaniem terapeuty jest jak najlepsze rozumienie pacjenta i pokazywanie mu i uświadamianie tego, jak funkcjonuje, oraz pokazywanie nowych perspektyw i sposobów myślenia, otwieranie nowych możliwości, pomoc w wychodzeniu z impasu życiowego.

W tym wszystkim istotną kwestią jest szczerość pacjenta i swoboda mówienia o tym, co przychodzi mu do głowy, ponieważ dopiero mówienie o tym, co na prawdę istotne przynosi ulgę. Dlatego terapeuta stara się wytworzyć bezpieczną i pełną zrozumienia atmosferę w gabinecie, aby ułatwić pacjentowi dzielenie się tym, co dla niego aktualnie jest ważne.

Dlatego terapeuta zachęca, aby pacjent mówił o swoich prawdziwych myślach i uczuciach, nawet kiedy ma ochotę zachować pozory. Niekiedy ludzie śmieją się, kiedy chce im się płakać, niekiedy wyśmiewają coś, kiedy się tego boją, a innym razem są ulegli, kiedy są wściekli wewnętrznie. W obrębie pracy analitycznej pacjent może być sobą, a zadaniem terapeuty jest pomóc pacjentowi zrozumieć siebie, bez względu na to, jaki on jest. Dzięki określeniu, nazwaniu i oswojeniu różnych uczuć: lęków, smutku, wstydu, wściekłości, nienawiści, pogardy, niechęci, paniki, chęci ucieczki, poniżenia, upokorzenia, niezgody, buntu, żalu czy winy pacjent może przeżyć swój problem w bezpiecznych warunkach gabinetowych, co uruchamia od nowa proces rozwojowy i odblokowuje te miejsca, które są odpowiedzialne za wytworzenie się objawów i problemów, z którym pacjent się zgłasza do terapii, podobnych do wierzchołka góry lodowej. Są to zazwyczaj: ataki paniki, fobie, depresja, mania, lęki, uczucie chronicznego niepokoju, zespół lęku uogólnionego, uzależnienia, trudności w relacjach, niechciane natrętne myśli, zaburzenia obsesyjno – kompulsywne, zaburzenia psychosomatyczne, zaburzenia odżywiania, nerwice, zaburzenia osobowości, np. borderline, oraz wszelkie inne objawy.

Terapeuta pełni w terapii analitycznej różne funkcje dla pacjenta:

– uspokaja go, kiedy jest spanikowany dzięki zrozumieniu jego uczuć i ich powodów

– uświadamia mu różne rzeczy, z których pacjent niby zdaje sobie sprawę, ale nie umie ich klarownie dostrzec,

– pokazuje nowe perspektywy, aby pacjentowi rozszerzyć myślenie, aby lepiej sobie radził, pokazując to, o czym pacjent nie pomyślał, a co mogłoby być dla niego przydatne w danej sytuacji

– wydobywa na poziom świadomy to co daje o sobie znać z poziomu nieświadomego, aby pacjent mógł odzyskać kontrolę nad sobą i swoim życiem

Dzięki pracy związanej z emocjami i przeżyciami pacjenta mieszczącej się w bezpiecznych ramach gabinetu, pacjent może wyjść po sesji i znaczenie lepiej funkcjonować w życiu codziennym.

Taką głęboką pracę można porównać do rekonstrukcji domu, który wymaga zmian w kształcie ścian czy wzmocnienia lub dobudowania fundamentów, w porównaniu do pracy z domem, który wymaga zaledwie pomalowania ścian, co może zostać osiągnięte w poradnictwie psychologicznym czy coachingu, gdzie pracuje się na poziomie świadomym.

————————————————————————————————————————————————————-

*Pojęć psychoterapia psychoanalityczna/ terapia analityczna i psychoanaliza używam zamiennie, ponieważ mają wspólne pochodzenie i założenia teoretyczne. Różnica między terapią analityczną i psychoanalizą jest taka, że w terapia analityczna odbywa się w częstotliwością 1-3 razy w tygodniu, a psychoanaliza 3-5 razy w tygodniu. Ponadto w terapii analitycznej pacjent może siedzieć na fotelu lub leżeć, a psychoanalizie leży na kozetce.

** Psychiatra to lekarz medycyny, wyspecjalizowany w psychiatrii, czyli w zaburzeniach związanych z psychiką ludzką, psychiatra ma za zadanie przepisać leki – farmakoterapię. W poważniejszych sytuacjach (psychoza, bardzo ciężka depresja, zagrożenie życia pacjenta, itp.) psychiatra i psychoterapeuta mogą współpracować w opiece nad danym pacjentem.